ΠΑΡΑΦΥΑΔΕΣ

Παραφυάδες

Ο φυσικός τρόπος διαιώνισης του είδους στα μελισσάκια όπως ξέρουμε είναι η σμηνουργία.

Επειδή όμως η σύγχρονη μελισσοκομία απαιτεί ελεγχόμενη αύξηση των σμηνών όλο το χρόνο, με εξαίρεση τον χειμώνα όμως γιατί τότε τα μελίσσια μας ως γνωστών ξεχειμωνιάζουν τις περισσότερες φορές δίχως την παρουσία γόνου.

Έτσι οι μελισσοκόμοι σε όλον τον κόσμο φροντίζουν να αυξάνουν τον αριθμό των σμηνών τους κόβοντας ΠΑΡΑΦΥΑΔΕΣ.
Παίρνουν δηλαδή ένα μέρος του πληθυσμού της κυψέλης και με αυτό δημιουργούν μια νέα κυψέλη.
Όταν το κάνει αυτό ο μελισσοκόμος λέμε ότι (κόβει)παραφυάδες, επειδή κόβει στην μέση ένα μελίσσι η και σε περισσότερα τμήματα.

Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να φτιάξει κανείς παραφυάδες.

Από τον πλέον σύγχρονο (μέθοδος της βεντάλιας) μέχρι τον ποιο παλιό και απλό, που είναι να χωρίσουμε ένα μελίσσι ακριβώς στην μέση, και πολλοί τρόποι ακόμα που αν θέλετε μπορούμε να τους συζητήσουμε.

Επίσης θέλω να πω πως τα τελευταία χρόνια όλο ένα και αυξάνει ο αριθμός των μελισσοκόμων που με ζέντερ η άλλους τρόπους κάνει βασιλοτροφία προκειμένου να βγάλει όσο το δυνατόν καλύτερες βασίλισσες για τις παραφυάδες που ετοιμάζει.

Έχοντας ψάξει πολύ το θέμα κι έχοντας μιλήσει με μελισσοκόμους αλλα και παρατηρήσει κυψέλες που οι βασίλισσες τους προέρχονται από βασιλοτροφία έχω να πω το εξής.

Κάποιοι βασιλοτρόφοι υποστηρίζουν ότι φτιάχνουν βασίλισσες διπλού εμβολιασμού.

Να σας εξηγήσω τι σημαίνει αυτό να το έχετε υπόψιν σας.

Οι μέλισσες έχουν την συνήθεια να γεμίζουν το βασιλοκελί με βασιλικό πολτό έως ότου το σκουληκάκι που είναι μέσα στο κελί να γίνει περίπου 7 ημερών.

Όταν κάνουμε διπλό εμβολιασμό τότε ο μελισσοκόμος παίρνει αυτά τα βασιλοκελιά πετάει από μέσα τα σκουληκάκια που είναι 7 ημερών και στη θέση τους βάζει άλλα που είναι πχ 3-4 ημερών.

Όταν το κάνει αυτό τότε οι εργάτριες βάζουν ξανά κι άλλο βασιλικό πολτό μέσα στο βασιλικό κελί πάλι μέχρι το νέο σκουληκάκι να γίνει  ξανά 7 ημερών.

Έτσι τα βασιλικά κελιά έχοντας μέσα τον παλιό και τον νέο βασιλικό πολτό είναι ασφυκτικά γεμάτα και τεράστια.

Οι δε βασίλισσες που είναι μέσα σε αυτά τρέφονται με άφθονο βασιλικό πολτό και λέγεται οτι γίνονται πολύ μεγαλύτερες από τις υπόλοιπες που έχουν γίνει φυσιολογικά χωρίς διπλό εμβολιασμό.

Γι αυτό θα είναι ποιο δυνατές ποιο παραγωγικές και θα γεννάνε πολύ περισσότερο κατά την διάρκεια της ζωής τους.

Για την ιστορία πάντως θέλω να πω ότι η προσωπική μου άποψη είναι ότι οι καλύτερες βασίλισσες που υπάρχουν κι αυτό σας το υπογράφω είναι οι βασίλισσες της σμηνουργίας.

Αυτές δηλαδή που φτιάχνει ένα μελίσσι όταν θέλει να σμηνουργίσει.

Αυτό η συμβαίνει γιατί τότε είναι η κατάλληλη εποχή που όρισε η φύση για την διαιώνιση του μελισσιού η γιατί οι μέλισσες τρέφονται καλύτερα μιας και η άνοιξη τότε είναι στα φόρτε της η τέλος γιατί την εποχή εκείνη ίσως από ένστικτο οι μέλισσες να φροντίζουν καλύτερα τα βασιλικά τους κελιά.

Κατά άλλους λέγεται πως την άνοιξη είναι καλύτερης ποιότητας το σπέρμα των κηφηνών ή και περισότεροι κηφήνες γι αυτό οι βασίλισσες εκείνες γονιμοποιούνται πολύ καλύτερα και γίνονται καλύτερες.

Όπως και να έχει πάντως το πράγμα αποτελεί μυστήριο.

Ας έρθουμε όμως ξανά στο θέμα μας.

Αν κάποιος θέλει να κόψει παραφυάδες και δεν έχει τον χρόνο η την θέληση να κάνει εμβολιασμό έχω να του προτείνω έναν κάλο και σίγουρο τρόπο.

Τον εφαρμόζω χρόνια τώρα με απόλυτη επιτυχία και πολύ καλές βασίλισσες, και σε ποσοστό επιτυχίας, και σε απόδοση μελιού.

Λοιπόν…

Κατ αρχήν θα πρέπει να επιλέξουμε ορισμένα δυνατά μελίσσια τα οποία θα μας δίνουν καλές ποσότητες μελιού τα τελευταία χρόνια και που δεν θα έχουν παρουσιάσει κανένα πρόβλημα με ασθένειες.

Ας υποθέσουμε λοιπόν πως διαλέξαμε 3 μελίσσια δυνατά 20άρια.

Θα πρέπει να πάμε μια μέρα να τα ανοίξουμε και να τους πάρουμε τις βασίλισσες τους μαζί με 3 πλαίσια πληθυσμό.

Στα τρία πλαίσια αυτά καλό είναι να υπάρχει ένα πλαίσιο με σφραγισμένο γόνο.

Τις βάζουμε σε νέες κυψέλες και τις πηγαίνουμε 3χλμ μακριά, τους βάζουμε από ένα ζυμάρι βανίλια ελληνική και τις αφήνουμε εκεί για κάμποσο καιρό χωρίς να χρειαστεί να τις ενοχλήσουμε.

Φροντίζουμε όμως αριστερά και δεξιά από αυτά τα 3 πλαίσια να βάλουμε και δυο άδεια ώστε να έχουμε τις κυψέλες μας με 5 πλαίσια για να μπορέσουν άμεσα να αναπτυχτούν ξανά.

Οι αρχικές κυψέλες μας λοιπόν μας έμειναν με 17 πλαίσια πληθυσμό.

Και σε αυτές βάζουμε από δυο κιλά βανίλια και τις αφήνουμε ήσυχες για 8 ημέρες.

Οι εργάτριες της κυψέλης μας όταν διαπιστώσουν την απώλεια της βασίλισσας τους θα ξεκινήσουν αμέσως να φτιάχνουν πολλά βασιλικά κελιά για να βγάλουν νέα.

Κι επειδή τα μελίσσια μας θα είναι δυνατά, 17άρια όπως είπαμε άλλα κι επειδή θα είναι ταϊσμένα καλά με τα 2 κιλά βανίλια που τους βάλαμε, θα καλοταΐσουν τα βασιλικά κελιά με μπόλικο βασιλικό πολτό κι έτσι θα είμαστε σίγουροι ότι θα βγάλουμε καλές και δυνατές βασίλισσες από αυτά.

Ο λόγος που τα αφήνουμε ήσυχα για 8 ημέρες είναι για να σφραγίσουν τα βασιλικά κελιά.

Την ογδόη ημέρα λοιπόν πηγαίνουμε ξανά εκεί και αρχίζουμε να κόβουμε παραφυάδες.

Οι μέλισσες έχουν φτιάξει πολλά βασιλικά κελιά σε πολλά πλαίσια.

Εμείς θα πρέπει να κόβουμε παραφυάδες των τριών πλαισίων η κάθε μια φροντίζοντας να βάζουμε σε κάθε παραφυάδα κι από ένα πλαίσιο με γόνο που να υπάρχουν βασιλικά κελιά σε αυτό όμως, ένα ή περισσότερα.

Αφήνουμε σε κάθε παραφυάδα μόνο 2 βασιλικά κελιά, τα καλύτερα, και μεγαλύτερα, ενώ τα υπόλοιπα τα χαλάμε.

Από την κάθε 17άρα κυψέλη μας δηλαδή κόψαμε 5 παραφυάδες των 3 πλαισίων και μας περίσσεψαν και 2 πλαίσια στην κάθε κυψέλη.

Αυτά τα πλαίσια μπορούμε να τα βάλουμε σε καμιά παραφυάδα που πιστεύουμε ότι δεν έχει και πολύ πληθυσμό.

Όπως και πριν φροντίζουμε εκτός από τα 3 πλαίσια που κόψαμε με πληθυσμό να βάλουμε στα πλαϊνά άλλα 2 άδεια πλαίσια ώστε να υπάρχουν συνολικά μέσα στις κυψέλες 5 πλαίσια.

Τις παίρνουμε κι αυτές τις παραφυάδες και τις πηγαίνουμε 3 χλμ μακριά,.

Τους βάζουμε από 2 κιλά βανίλια από πάνω στα πλαίσια και τις αφήνουμε 15 μέρες χωρίς να τις ξανανοίξουμε.

Την  30στη ημέρα μετά το ορφάνεμα ανοίγουμε και κάνουμε έλεγχο να δούμε αν γέννησαν οι νέες βασίλισσες.

Αν εφαρμόσετε πιστά τα όσα σας είπα θα διαπιστώσετε ότι από τις 15 παραφυάδες που φτιάξαμε από τα 3 διώροφα μελίσσια μας θα πετύχουν περίπου τα 12 και θα έχουν νέες βασίλισσες που γεννάνε.

Τα υπόλοιπα 2-3 θα αποτύχουν, αυτό συμβαίνει γιατί πολλές φορές κανένα χελιδόνι πιάνει την βασίλισσα που βγαίνει για να ζευγαρώσει και την τρώει.

Και αυτά όμως τα μελίσσια που θα έχουν αποτύχει πρέπει να τα προσέξουμε, η να τους δώσουμε φρέσκο γόνο από άλλο μελίσσι για να βγάλουν νέα μάνα η να έχουμε φροντίσει ορφανεύοντας έγκαιρα κάποιο άλλο μελίσσι προκειμένου εκείνη την περίοδο να έχουμε κάποια βασιλοκελιά για να δώσουμε στις τυχόν ορφανές μας παραφυάδες.

Συνάδελφοι εγώ έτσι κόβω παραφυάδες.

Και είμαι πολύ ευχαριστημένος.

Οι βασίλισσες μου αυτές κάθε χρόνο μου φτιάχνουν μελίσσια δυνατά από 20άρια έως 30άρια με αποτέλεσμα να έχω πολύ καλές παραγωγές σε μέλι.

Αυτό φανερώνει περίτρανα πως ο τρόπος που φτιάχνω βασίλισσες είναι σωστός, και μέχρι σήμερα δεν τον έχω αλλάξει.

Εδώ θέλω να τονίσω ότι, ότι σας έγραψα είναι καλά τσεκαρισμένο και δεν πρέπει να το παραλείψετε.

Πχ όταν λέω να βάλετε βανίλια κι όχι σιρόπι, υπάρχει λόγος που το λέω και δεν πρέπει να το παραβλέψετε, και όλα τα άλλα που λέω σχετικά με τον τρόπο αυτόν έτσι πρέπει να τα κάνετε.

Κλείνω λέγοντας ότι καλό είναι να ορφανέψετε τα μελίσσια σας με τον τρόπο που έγραψα το πολύ έως τις 30 Ιούλιου ώστε οι νέες βασίλισσες να γεννήσουν έως τις 25 Αυγούστου ώστε τα μελισσάκια να προλάβουν να αναπτυχτούν ικανοποιητικά έως τον χειμώνα.

Ίσως κάποιοι αναρωτηθούν, αν κόβαμε εξ αρχής 15 παραφυάδες από τα 3 διώροφα μελίσσια μας και περιμέναμε να φτιάξουν αυτά μόνα τους βασιλικά κελιά δεν θα ήταν ευκολότερο;

Η απάντηση είναι όχι…

Οι παραφυάδες που κόβουμε είναι μικρές σε σύγκριση με τα 17άρια μελίσσια που εφαρμόσαμε τον τρόπο αυτόν.

Και αφού είναι μικρές δεν είναι σε θέση να γεμίσουν με βασιλικό πολτό τα βασιλοκελιά που θα έφτιαχναν, με αποτέλεσμα αν τον κάναμε έτσι τον τρόπο να βγάζαμε βασίλισσες κακής ποιότητας.

Ενώ τώρα όπως σας είπα με τα δυνατά μελίσσια και τα ωραία βασιλικά κελιά που αυτά θα φτιάξουν, θα βγάλουμε πολύ καλές βασίλισσες.

πηγη
MELISSOCOSMOS

Πρόπολη. Το βάλσαμο των μελισσών

 

 

Σάββατο, 10 Νοεμβρίου 2012

Πρόπολη. Το βάλσαμο των μελισσών 

Ακατέργαστη πρόπολη μετά τη συλλογή απο τις κυψέλες

Η ονομασία της πρόπολης προέρχεται απο τους αρχαίους Έλληνες που γνώριζαν τις ιδιότητες της και τη χρησιμοποιούσαν στην ιατρική. Ο Ιπποκράτης τη συνιστούσε για την επούλωση εσωτερικών και εξωτερικών πληγών, ενώ στην Αίγυπτο τη χρησιμοποιούσαν για την ταρίχευση νεκρών(μούμιες)με το μέλι, σε διαδοχικές επαλείψεις ανάμεσα στις γάζες, διατηρώντας αναλλοίωτα τα σώματα μέσα στις σαρκοφάγους.
Τα δυο συνθετικά του ονόματος, προ και πολις, προσδιορίζουν το σκοπό για τον οποίο τη χρησιμοποιούν οι μέλισσες. Επειδή την χρησιμοποιούν για οχυρωματικά έργα, δηλαδή για να κλείνουν την είσοδο της κυψέλης όταν τη θεωρούν μεγάλη, για προστασία απο το κρύο και τις επιθέσεις των εξωτερικών εχθρών.
Οι Άγγλοι την ονομάζουν bee glue, μελισσόκολα, επειδή κολλάει στα χέρια και τα εργαλεία του μελισσοκόμου.
Με την πρόπολη επίσης χρησιμοποιώντας την ως σοβά οι μέλισσες, κολλάνε μεταξύ τους τα πλαίσια μέσα στην κυψέλη.

Κλείνουν με αυτήν χαραμάδες και ανοίγματα της κυψέλης, όπως και μέρη απο τα οποία περνά το φως και ο αέρας, που τις ενοχλούν. Σε πειραματικές ή εκθεσιακές κυψέλες διάφανες απο fiber glass, πριν αρχίσουν τις εργασίες τους, φροντίζουν να επαλείψουν εσωτερικά τα διαφανή μέρη, με στρώση πρόπολης για να εμποδίσουν το φως.
Γνωρίζοντας όμως τις αντιμικροβιακές και απολυμαντικές της ιδιότητες και εδώ είναι το σπουδαίο της φύσης,τη χρησιμοποιούν για ελαφρά επάλειψη εσωτερικά, των κελιών απο τα οποία
εκκολάφτηκαν τα νεογνά(τις θερμοκοιτίδες τους), πριν τα χρησιμοποιήσουν για την εναπόθεση γύρης ή μελιού.
Είναι θαυμαστό το γεγονός, οτι ενω μέσα σε μια κυψέλη ζουν και εργάζονται ταυτόχρονα περίπου 100.000 μέλισσες, καταφέρνουν με τη χρήση της πρόπολης και διατηρούν ένα πλήρως αποστειρωμένο περιβάλλον, σε συνθήκες αποστείρωσης ανώτερες από νοσοκομείο. 
Και τέλος, στη μουμιοποίηση!!! των εξωτερικών εισβολέων εχθρών. Όταν ο εισβολέας είναι δυσανάλογου βάρους ή όγκου όπως τα ποντίκια, για να τον μεταφέρουν έξω απο την κυψέλη και να τη διατηρήσουν καθαρή, αφου τον εξοντώσουν με το κεντρί τους, στο σημείο της κυψέλης που καταλήγει, τον καλύπτουν με στρώμα πρόπολης. Είναι η τέλεια αντισηψία και προστασία απο τα μικρόβια που θα δημιουργούσε η σήψη του ζώου, που διατηρείται επί πολλά χρόνια αναλλοίωτο στη σαρκοφάγο που το έκλεισαν οι μέλισσες.

Φωτο απο το βιβλιο του Θ.Μπικου Προπολις

Η προέλευση της αποτελούσε πάντα ένα γρίφο, αφου παλιότερα πίστευαν οτι την παρασκευάζουν οι μέλισσες με επεξεργασία της γύρης και του κεριού στους αδένες τους, αργότερα οτι τη συλλέγουν αυτούσια, από τη φύση. Εργαστηριακές μελέτες όμως και η νεότερη έρευνα απέδειξαν οτι τη συλλέγουν οι μέλισσες απο ορισμένα δέντρα και φυτά όπως η μαύρη και η λευκή λεύκα, τα κωνοφόρα δέντρα, ο ευκάλυπτος, η φουντουκιά, η ιτιά και διάφορα είδη θάμνων, σαν πρώτη ύλη που στη συνέχεια επεξεργάζονται στους αδένες τους οι μέλισσες, παράγοντας κατά τις ανάγκες της κυψέλης, την πρόπολη όπως την ξέρουμε εμείς. 
Προσπαθώντας να δώσουμε ένα ορισμό, μπορούμε να πούμε οτι είναι ένα προιόν των μελισσών με αντιμικροβιακές και αντισηπτικές ιδιότητες, στο οποίο χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη, κολλώδεις ρητίνες που εκκρίνονται απο τα φυτά μέσω του φλοιού των.

 Η συλλογή της, γίνεται με μηχανικό τρόπο(απόξεση) στα σημεία του εσωτερικού της κυψέλης όπου την εναποθέτουν οι μέλισσες όπως στις επιφάνειες των πλαισίων των κηρηθρών, στον πάτο της κυψέλης, στις χαραμάδες σκασίματα και στη σίτα που βρίσκεται κάτω απο το καπάκι, που το χειμώνα την κλείνουν για προστασία απο το κρύο.

προπολη καθαρη

Η πρόπολη που θα μαζευτεί με αυτό τον τρόπο, φυσικό είναι να περιέχει και ξένα σώματα όπως σκόνη, ψήγματα γύρης και κεριού, ρινίσματα ξύλου απο την απόξεση και διάφορα άλλα. Αυτή πρέπει να καθαριστεί και γι αυτό τη λιώνομε σε ένα δοχείο υπο θερμοκρασία, όπως το κερί με την προσθήκη νερού. Όλα τα ξένα σωματίδια και η σκόνη, πάνε στον πάτο και το λειωμένο κερί στην κορυφή, που αφου το μαζέψουμε, επιπλέει η καθαρή πρόπολη την οποία μαζεύομε προς χρήση.

κηφήνας, κάνει καμάκι στη βασίλισσα

ΥΦΗ ΚΑΙ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

Η πρόπολη είναι μια ρητινώδης κολλώδης ουσία, με χρώμα που διαφέρει ανάλογα με τη φυτική της προέλευση και την παλαιότητα της. 
Από σκούρο καστανό χρώμα, καφέ, πρασινωπό, μέχρι και διάφανο σε σπάνιες περιπτώσεις.
Η υφή της ποικίλει ανάλογα με τη θερμοκρασία. Σε θερμοκρασία περιβάλλοντος ειδικά το καλοκαίρι, είναι μαλακή και κολλώδης, ενώ σε χαμηλή θερμοκρασία, είναι σκληρή και σπάει εύκολα.
Στους 60 με 70 βαθμούς υγροποιείται και είναι βαρύτερη απο κερί, γι αυτό ξεχωρίζουν όταν είναι σε πρόσμιξη.
Αναδύει  ένα ευχάριστο άρωμα βάλσαμου που θυμίζει βανίλια.
Η σύνθεση της πρόπολης αποτελείται από διάφορες ρητίνες και βάλσαμα, κερί, γύρη, αρωματικές ουσίες, αιθέρια έλαια και διάφορα άλλα οργανικά στοιχεία.
Τα τελευταία εκατό χρόνια έχουν γίνει διάφορες αναλύσεις πάνω στη σύνθεση της και σε κάθε νεότερη ανάλυση, προκύπτουν περισσότερα συστατικά απο τη σύσταση της. Η διαφορά αυτή ωφείλεται είτε στην διαφορετική προέλευση, είτε στην πρόοδο της τεχνολογίας και της γνώσης των ερευνητών.
Ένας χαρακτηριστικός πίνακας είναι ο παρακάτω, που πήραμε απο το βιβλίο του Θανάση Μπίκου γεωπόνου ερευνητή.

 Περιέχει ακόμα σίδηρο, χαλκό, ασβέστιο, αλουμίνιο, βανάδιο, πυρίτιο, στρόντιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο, κ.α.ανόργανα μικροστοιχεία. 
Αξίζει να αναφέρουμε εδώ, οτι η εξέλιξη στην ανακάλυψη νέων στοιχείων στην πρόπολη,καλπάζει με ταχύτατους ρυθμούς.
Την πρόπολη θα τη συναντήσουμε αναλόγως την επεξεργασία και τη χρήση για την οποία προορίζεται, σε διάφορες μορφές.
Ακατέργαστη, Σκόνη, Πούδρα, Πάστα, Βάμμα πρόπολης, Διάλυμα εκχύλισμα πρόπολης, Αλοιφή, Γαλάκτωμα, Χάπια και τέλος Σαπούνι πρόπολης. 
Κάθε μία απο τις παραπάνω μορφές, για διαφορετική χρήση.

ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΛΗΣ
Ότι και να πούμε εδώ, θα είναι λίγο μπροστά στην τεράστια δύναμη που κρύβει
το θαύμα αυτό της φύσης, που μας δίνει ο μαγικός κόσμος των μελισσών. Λόγω της αντιμικροβιακής, αντισηπτικής δράσης του, η επιστήμη βρίσκεται σε συνεχή και αδιάκοπη έρευνα πάνω στη σύνθεση, τις ιδιότητες και την χρήση στην ιατρική και τη φαρμακευτική.
Στον παρακάτω πίνακα, φαίνονται οι μορφές χρήσης που μπορεί να έχει η πρόπολη.

Ο πίνακας, απο το βιβλίο "Πρόπολις το θαύμα των μελισσών" του Θ. Μπίκου γεωπόνου

 Περιληπτικά αναφέρουμε μερικές πρακτικές χρήσεις, προχωρώντας πιο κάτω με την περιγραφή κάποιων σκευασμάτων αλοιφής και βάμματος πρόπολης.
Α. Το σαπούνι πρόπολης, που έχει σκούρο χρώμα λόγω της περιεκτικότητας καθαρής πρόπολης, αποτελεί το καλύτερο αντισηπτικό σαπούνι για το δέρμα, έχοντας ταυτόχρονα και καλλυντικές ιδιότητες αφου το κάνει απαλό καθαρίζοντας το σε βάθος.
Β. Τις ίδιες καλλυντικές ιδιότητες έχει η κρέμα χεριών και σώματος απο πρόπολη.
Γ. Σε ισχυρούς πονόδοντους, τοποθετούμε πολύ ελάχιστη ποσότητα καθαρής πρόπολης στό κενό του τρύπιου δοντιού, όπως τοποθετούμε το βαμβακάκι με το γαρυφαλέλαιο. Σε δευτερόλεπτα ο πόνος εξαφανίζεται, χωρίς να δημιουργείται πρόβλημα αλλοίωσης και θραύσης του δοντιού όπως με το γαρυφαλέλαιο.
Δ. Επουλώνει και επαναφέρει το δέρμα στη φυσική του κατάσταση, από διάφορα δερματικά προβλήματα και έρπητες.
Και το θέμα είναι, οτι οι εφαρμογές της πρόπολης δεν έχουν τελειωμό από την ιατρική μέχρι και την καλυντική της δράση.
Αφού έχει αντιιικές, αντισηπτικές, αναισθητικές, αντιμυκητιακές, αντιφλεγμονώδεις, αντιβιοτικές, αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές, ηππατοπροστατευτικές, ιστολογικές αναγεννητικές, ανοσοποιητικές ιδιότητες,
όλα μέσα στο πραγματικό θαύμα τη φύσης και του εργαστηρίου των μελισσών.  

Στη βιολογική καλλιέργεια στον τομέα της γεωργίας, υπο μορφή υδατικού ή αλκοολούχου διαλύματος, βάμμα πρόπολης, έλαιο και σε διάφορες άλλες μορφές και προσμίξεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εντομοκτόνο, διεγερτικό, κατά του περονόσπορου και των ωιδίων και σε συνδυασμό με κερί μελισσών για την επούλωση πληγών των φυτών και των δέντρων.


Μεγάλη προσοχή πρέπει να δώσομε κατά την αναζήτηση της πρόπολης. Ποτέ μην εμπιστευτούμε εισαγόμενη φτηνή, λόγω του κινδύνου των προσμίξεων και της αιθανόλης . Πάντα Ελληνική και μάλιστα αν είναι δυνατόν, απο μελισσοκόμο, διότι πολλά σκευάσματα που μπορεί να κυκλοφορούν στην αγορά, ποιός τα εμπιστεύεται...όταν οι αποκλίσεις κόστους-κέρδους είναι μεγάλες, είναι επίσης και ο πειρασμός του εύκολου κέρδους μεγάλος, όπως και στο βασιλικό πολτό που θα δούμε σε επόμενο άρθρο μας.

 Βάμμα πρόπολης

ΠΡΟΣΟΧΗ !! Στο εμπόριο κυκλοφορεί πρόπολη με χρωστικές ύλες τεχνητή και φτηνή, που είναι κατάλληλη μόνο για τα φυτά και όχι για τον άνθρωπο.

Στα έτοιμα δε σκευάσματα εισαγωγής του εμπορίου, δεν μπορούμε να γνωρίζομε την προέλευση και την ποιότητα της πρόπολης και πόση περιέχουν. Οι δε τιμές, κυμαίνονται από 10 εως 15 ευρώ τα 30 ml.

Για την παρασκευή βάμματος πρόπολης, κάνομε τα παρακάτω.

Σε μπεν μαρί βάζομε ποσότητα πρόπολης και αρκετό νερό. Αν δεν έχομε μπεν μαρί, βάζομε δυο τσικάλια το ένα μέσα στο άλλο. Το μερό θα βράζει στο μεγάλο τσικάλι και θα μεταδίδει τη θερμοκρασία στο μικρότερο που θα έχει μέσα το νερό μα την πρόπολη.

Όταν λειώσει η πρόπολη καλά, σβήνομε τη φωτιά και αφήνομε να κρυώσει μέχρι να στερεοποιηθεί το κερί που επιπλέει, για να το αφαιρέσουμε.

Επαναλαμβάνομε τη διαδικασία δυο με τρεις φορές, μέχρι να αποβληθεί όλο το κερί και να μείνει σκέτη καθαρή πρόπολη μέσα στο νερό.

Τότε το ξαναθερμαίνομε το ζελέ πρόπολη αφαιρώντας όμως το νερό από το μικρό τσικάλι αφήνοντας την πρόπολη σκέτη μέσα. Όταν λειώσει και γίνει σαν πηχτό σιρόπι, το αφαιρούμε από τη φωτιά πρώτα και προσθέτομε ποσότητα αιθυλικής αλκοόλης(οινοπνεύματος λευκου 96 βαθμών), ίση με την ποσότητα της πρόπολης και ανακατεύομε συνέχεια μέχρι να ομογενοποιηθούν.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑ !!! Πρέπει να είναι ΜΟΝΟ το οινόπνευμα ποτοποιίας το πόσιμο και ΟΧΙ το λευκό του φαρμακείου, διότι αυτό είναι ακατάλληλο. Αν χρησιμοποιηθεί τσίπουρο ή τσικουδιά, πρέπει να είναι διπλής ή τριπλής απόσταξης για να φτάσει στους οινοπνευματικούς βαθμούς που χρειαζόμαστε.

Μετά την ομογενοποίηση, το τελικό παρασκεύασμα είναι το βάμμα πρόπολης 50% σε αλκοόλη. Το συσκευάζομε σε γυάλινα σκούρα φιαλίδια με σταγονόμετρο στο πώμα τους και τα αποθηκεύομε σε σκοτεινό και δροσερό μέρος.

Προσοχή. Πολλές συνταγές που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο με την ονομασία βάμμα πρόπολης, είναι διαλύματα πρόπολης και όχι βάμμα και προκαλούν σύγχυση στους ενδιαφερόμενους.

Το βάμμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ισχυρό αντισηπτικό και επουλωτικό σε πληγες και δερματικά προβλήματα, με βαμβακάκι, όπως επίσης πίνοντας 10 σταγόνες πρωί και βράδυ, για αντιιική αντιβηχική και προστασία κατά της γρίπης, σκέτο ή μέσα σε νερό, ή σε μια κουταλιά μέλι Ελληνικό(αν δεν παινέψουμε το σπίτι μας, ε ; θα πέσει να μας πλακώσει).

Σκόνη πρόπολη

Αφού βάλομε στην κατάψυξη καθαρή πρόπολη για να γίνει σκληρή και να κρυσταλοποιηθεί, την κοπανίζομε καλά σε ένα γουδί(αν χρησιμοποιήσομε μουλτιμιξεράκι, πιθανό να σπάσει ή να αχρηστευτεί, αν και δίνει καλύτερα αποτελέσματα). Όταν γίνει σκόνη, την περνάμε από κνισάρι για να πάρομε σκόνη χωρίς τεμάχια μέσα.
Φυλάγεται ερμητικά κλεισμένη σε γυάλινο βάζο σε σκοτεινό χώρο και σε χαμηλές θερμοκρασίες.
Για κρυολογήματα και όχι μόνο, παίρνομε πρωί μεσημέρι βράδυ πριν το φαγητό, 1 κουταλιά του γλυκού. Σκέτη, ή με μέλι.

Πούδρα πρόπολη
Τη σκόνη που φτιάξαμε στην προηγούμενη παράγραφο, την περνάμε από κόσκινο με πολύ λεπτές τρύπες των 0,3 χιλ. και λιγότερο αν είναι δυνατό, ώστε αυτό που θα πάρομε, να είναι μια πούδρα λεπτή και απαλή στην υφή.
Την ανακατεύομε με τάλκ σε αναλογία 1 προς 4, δηλαδή 1 μέρος πούδρα πρόπολης και 4 μέρη τάλκ.
Έχομε ένα πολύ καλό σκεύασμα για εξωτερικές χρήσεις 

Αλοιφή πρόπολης
Επειδή τα διαλύματα πρόπολης τσούζουν πάνω σε πληγές λόγω της αλκοόλης που περιέχουν και εκτός αυτού σε εκτεταμένες περιοχές είναι πιο πρακτική μια αλοιφή, μπορούμε να φτιάξουμε με τον παρακάτω τρόπο.
Πρόπολη καθαρή ή σε σκόνη 30% με ηλιέλαιο 70%.
Σε μπεν μαρί ζεσταίνομε το μίγμα στους 70 βαθμούς επί μία ώρα ανακατεύοντας συνεχώς, για να λοιώσει η πρόπολη και να ομογενοποιηθεί με το ηλιέλαιο. Ζεστό όπως είναι το φιλτράρομε απο γάζα και το αφήνομε να κρυώσει. Τότε, θα πάρει τη μορφή αλοιφής και το βάζομε σε γυάλινα βαζάκια. Απλώνεται εύκολα στο δέρμα και διατηρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Σημείωση. Επειδή οι αλοιφές έρχονται σε επαφή με τον αέρα που υπάρχει στο κενό του βάζου και με την ύπαρξη της πρόπολης, η επιφάνεια μπορεί να παρουσιάσει αλλοίωση χρώματος και να σκουρίνει. Δεν έχει καμία σχέση αυτό με την μείωση ή αλλοίωση της ποιότητας, γιατί πρόκειται για οξείδωση που προκαλείται απο την υγρασία του σκευάσματος με το οξυγόνο που υπάρχει στο κενό του βάζου. Οι αχρησιμοποίητες συσκευασίες, καλό είναι να γεμίζονται μέχρι πάνω, ώστε να ακουμπά η αλοιφή στο καπάκι.
Παραλλαγή είναι η πιο κάτω εκτέλεση.
Το μίγμα μας είναι 1 μέρος πρόπολη με 10 μέρη βαζελίνης.
Ζεσταίνομε τη βαζελίνη μέχρι να βράσει και την κρυώνομε στους 60 βαθμούς, προσθέτοντας την πρόπολη και ανακατεύοντας συνεχώς. Θερμαίνομε το μίγμα στους 80 βαθμούς ανακατεύοντας συνεχώς για ένα δεκάλεπτο και στη συνέχεια αφήνομε να ηρεμήσει και κατακαθίσει για άλλα δέκα λεπτά, αφού το βγάλομε πρώτα απο τη φωτιά. Φιλτράρομς σε μια γάζα και το συσκευάζομε σε βαζάκια.
Οι αλοιφές αυτές, δεν πρέπει να σφραγιστούν με τα πώματα των βάζων αν δεν κρυώσουν πρώτα καλά.

ευχαριστω
Πηγή: http://keritisriver.blogspot.com/2012/11/blog-post_10.html#ixzz434UDkg96