Εφαρμογη Οξαλυκου Οξεως στα Μελισσια μας

Πηγη Μελισσοκοσμος

 

Οξαλικό οξύ κατά της βαρρόα δοσολογίες

Συνάδελφοι τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι μελισσοκόμοι επιλέγουν το οξαλικό οξύ για την καταπολέμηση της Βαρρόα.

Πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει εξαιτίας τριών μεγάλων πλεονεκτημάτων που έχει σε σχέση με άλλα σκευάσματα.

Πρώτον είναι βιολογικό!

Δεύτερον είναι οικονομικό!

Τρίτον μειώνει σε πολύ μεγάλο βαθμό τον αριθμό της Βαρρόα είναι δηλαδή αποτελεσματικό...

Ο MELISSOCOSMOS σχεδόν από την αρχή των ερευνών που έδειξαν τα πολύ καλά αποτελέσματα του κατά της Βαρρόα, σας ενημέρωσε αλλά και εγώ ο ίδιος το εμπιστεύτηκα αρκετές φορές μάλιστα.

Στην Ελλάδα θα πρέπει να γνωρίζετε ότι μόνο ΕΝΑΣ επιστήμονας έχει κάνει έρευνα για το Οξαλικό Οξύ.

Η κυρία Φανή Χατζήνα, Ερευνήτρια Γ’ του Ινστιτούτου Μελισσοκομίας , ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε.

Το άρθρο αυτό είναι το τελευταίο που γράφεται σε αυτό το blog σχετικά με το θέμα και τις δοσολογίες, και σας ενημερώνω ότι διαγράφηκαν όλα τα προηγούμενα, καθώς έχει προκληθεί μια απίστευτη σύγχυση στον κόσμο σχετικά με τις δοσολογίες, τα ένυδρα και τα άνυδρα κ.ο.κ

Για να ξεμπερδεύουμε λοιπόν μια και καλή, από εταιρείες και λοιπούς που ο κάθε ένας δίνει την δική του δοσολογία, ο MELISSSOCOSMOS απευθύνθηκε στην κυρία Φανή Χατζήνα, η οποία έχει τον μοναδικό και κύριο λόγο σε ότι αφορά το Οξαλικό Οξύ καθώς όπως σας είπα μόνο αυτή και κανένας άλλος έχει ερευνήσει το θέμα στην Ελλάδα.

Λέει λοιπόν η κυρία Φανή Χατζήνα.


Δοσολογία...

Σε ένα λίτρο νερό ρίχνουμε 1 κιλό ζάχαρη.

Το διάλυμα αυτό μας κάνει 1660ml.

Σε αυτό ρίχνουμε 80 γραμμάρια διένυδρο ή 60 γραμμάρια άνυδρο οξαλικού οξέως.

Ο MELISSOCOSMOS ρώτησε με ποιο τρόπο ο μελισσοκόμος θα ξεχωρίζει το διένυδρο από το άνυδρο οξαλικό οξύ;

Απάντηση Φανή Χατζήνα.

Αυτό που πρέπει να ξέρει ο κόσμος είναι εάν είναι άνυδρο ή διένυδρο.

Τίποτα άλλο από καθαρότητα και λοιπά.

Να μην μπερδεύονται.

Να ακολουθούν τις οδηγίες μου , 80 γρ. από το διένυδρο σε ένα λίτρο νερό και ένα κιλό ζάχαρη ή αλλιώς 60 γρ από το άνυδρο... τίποτα άλλο.

Όπως και για όλα τα σκευάσματα, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί.

Πρέπει να προσέχει τι γράφει.

Εάν γράφει Dihydrate τότε είναι διένυδρο ενώ αν γράφει Dehydrate είναι το άνυδρο, η ορολογία είναι σημαντική και εάν δεν το γράφει απέξω ή δεν είναι ξεκάθαρο το τι περιέχεται στο κουτί τότε ο προμηθευτής είναι υποχρεωμένος να βεβαιώσει τι είναι το περιεχόμενο.

Αυτά είπε λοιπόν η κυρία Χατζήνα συνάδελφοι και το θέμα έληξε!!!
Συνέχεια με το άρθρο του MELISSOCOSMOU σχετικά με την χρήση του!!!

Έρχεται ο χειμώνας σιγά σιγά, και πλησιάζει ο κατάλληλος χρόνος για την καταπολέμηση της Βαρρόα.

Ο πιο κατάλληλος χρόνος είναι περίπου στα μισά του Δεκεμβρίου, τότε που τα μελίσσια έχουν ξεγονιάσει ή έχουν το λιγότερο γόνο από όλες τις άλλες στιγμές του έτους.

Η χρήση οξαλικού οξέως για την καταπολέμηση της βαρρόα είναι μια σχετικά νέα μέθοδος πολλά υποσχόμενη.

Καταπολεμά πολύ καλά το ακαρι και μάλιστα πρόκειται για βιολογικό προϊόν.

Ο τύπος του Οξαλικού οξέως καλό είναι να γράφεται εργοστασιακά στην ετικέτα κι όχι με κάποιο χαρτάκι κολλημένο ή κρεμασμένο στη συσκευασία!!!

Θα πρέπει να ξέρετε ότι το οξαλικό οξύ σκοτώνει την βαρρόα και κατά την επαφή αλλά και περνώντας αυτό στην αιμολέμφο της μέλισσας, και καθώς τρέφεται η βαρρόα πεθαίνει.

Επίσης μέχρι και 15 ημέρες μετά την εφαρμογή μπορεί να σκοτώνει βαρρόα.

Αυτό συμβαίνει γιατί το οξαλικό οξύ καταστρέφει το στομάτιο της βαρρόα με αποτέλεσμα αυτή να μην μπορεί να τραφεί από τον αιμολέμφο της μέλισσας και να πεθαίνει από πείνα πολλές μέρες μετά την εφαρμογή που κάναμε

Ας δούμε τώρα ποιο κάτω τι είναι το οξαλικό οξύ.

Το οξαλικό οξύ είναι το απλούστερο αλειφατικό δικαρβονικό οξύ, επίσης γνωστό ως εστέρας του οξαλικού οξέος. Είναι πολύ διαδομένο στη φύση. Ελεύθερο βρίσκεται σ' ορισμένους μύκητες. Ενωμένο, με τη μορφή όξινου οξαλικού καλίου, βρίσκεται στο φυτό οξαλίς, και με τη μορφή οξαλικού ασβεστίου σε πολλά φυτά κυρίως στα φύκη, στις λειχήνες καθώς και στα ούρα του ανθρώπου και των ζώων.

Το φυτό οξαλίς ή ξυνάκι από το οποίο βγαίνει το οξαλικό οξύ...

Ας δούμε και την δοσολογία τώρα για το άνυδρο οξαλικό οξύ.

Επειδή είναι άνυδρο πρέπει να βάζουμε 60γρ οξαλικό οξύ.

Η διαδικασία είναι η εξής!!!

Σε 1 λίτρο νερό ρίχνουμε 1 κιλό ζάχαρη και όταν λιώσει ρίχνουμε το οξαλικό οξύ και το ανακατεύουμε καλά μέχρι να λιώσει και αυτό.

Αν ζεστάνουμε το νερό για να λιώσει πιο εύκολα η ζάχαρη τότε το Οξαλικό οξύ πρέπει να το ρίξουμε αφού κρυώσει το σιρόπι.

Στη συνέχεια παίρνουμε μια σύριγμα ξεκουμπώνουμε το καπάκι της κυψέλης και ρίχνουμε 5ml από αυτό το διάλυμα ανάμεσα σε κάθε πλαίσιο με πληθυσμό.

ΠΡΟΣΟΧΗ

Αν έχουμε μισό πλαίσιο πληθυσμό τότε ρίχνουμε 2.5ml.

Εξηγούμαι για να γίνει κατανοητό ότι ρίχνουμε 5 ml στο πλαίσιο εφ όσον αυτό είναι γεμάτο μέλισσες.

Ακολουθεί βίντεο που θα σας βοηθήσει να δείτε πως ρίχνουμε το οξαλικό οξύ στις μέλισσες.




Την εφαρμογή την κάνουμε το χειμώνα όταν τα μελίσσια δεν έχουν γόνους και η δράση του κατά τις Βαρρόα ξεπερνάει το 95%.

Στα νησιά που τα μελίσσια δεν ξεγονιάζουν ποτέ πρέπει να γίνετε εφαρμογή όταν υπάρχει όσο το δυνατόν λιγότερος γόνος.

Μπορούμε να κάνουμε μια ακόμα εφαρμογή τον Αύγουστο για ξαλάφρωμα αλλά με διαφορετική δοσολογία λόγο ζέστης.

Την δοσολογία του καλοκαιριού θα σας την δώσω στην ώρα της για να μην μπερδευτείτε.

ΠΡΟΣΟΧΗ

Με το οξαλικό οξύ δεν κάνουμε σε καμία περίπτωση δεύτερη εφαρμογή πριν περάσουν αρκετοί μήνες, μέχρι το καλοκαίρι δηλαδή.

Τέλος, όπως είπα και πιο πάνω υπάρχει και ένα άλλο οξαλικό οξύ το διενυδρο.


Η δοσολογία στο διένυδρο οξαλικό οξύ διαφέρει από αυτή του άνυδρου.

Τον χειμώνα


Σε 1 λίτρο νερό ρίχνουμε 1 κιλό ζάχαρη και όταν λιώσει ρίχνουμε 80 γρ οξαλικό οξύ και το ανακατεύουμε καλά μέχρι να λιώσει και αυτό.

Αν ζεστάνουμε το νερό για να λιώσει πιο εύκολα η ζάχαρη τότε το Οξαλικό οξύ πρέπει να το ρίξουμε αφού κρυώσει το σιρόπι.

Στη συνέχεια παίρνουμε μια σύριγγα και ρίχνουμε 5ml ανά πλαίσιο με πληθυσμό.

Μόνο στα πλαίσια που έχουν πληθυσμό προσέχοντας να πέφτει πάνω στις μέλισσες.
Όσο μας περισσέψει το πετάμε, δεν είναι καλό να το κρατήσουμε για άλλη φορά.

Η παραπάνω δοσολογία είναι για τον χειμώνα.

Συμπεράσματα...

Μετά από τέσσερα χρόνια που κάνω χρήση του οξαλικού οξέως είμαι απολύτως ευχαριστημένος.

Η αποτελεσματικότητα του είναι μεγάλη, και δεν έχω παρατηρήσει καμία παρενέργεια στις μέλισσες αλλά ούτε και στις βασίλισσες.

Έχω βασίλισσες μεγάλης ηλικίας που εξακολουθούν να είναι καλές και να φέρονται φυσιολογικά, οπότε συμπεραίνω ότι δεν έχει καμία επίπτωση το οξαλικό οξύ και η χρήση του τριών συνεχόμενων χρόνων σε αυτές.

Στον γόνο λέγεται οτι έχει κάποιες επιπτώσεις, αλλά αν γίνει Δεκέμβρη η εφαρμογή που υπάρχει λίγος εως καθόλου γόνος τότε δεν φαίνεται τίποτα ως παρενέργεια ούτε στον γόνο.

πηγη  ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΣΜΟΣ

Τι καιμε στο Καπνιστηρι ?

Τι υλικά βάζουμε στο καπνιστήρι για να ηρεμούν περισσότερο οι μέλισσες; Πως ελέγχουμε τη βαρρόα με χρήση καπνού;

Ο καπνός και τα χόρτα που καίμε στο καπνιστήρι παίζει σημαντικόταρο ρόλο. Πολλοί μελισσοκόμοι χρησιμοποιούν συγκεκριμένα φύλα, προκειμένου να καταπολεμούν τη βαρρόα, να ηρεμούν περισσότερο τις μέλισσες, και ο καπνός να είναι ελαφρύς που να μην ενοχλεί και να μην αφήνει ούτε υπολλείματα αλλά ούτε και μυρωδιά στο μέλι. Δεν έχετε ακούσει ποτέ ότι όταν τρυγάμε μέλι, δεν πρέπει να καπνίζουμε, η αν αυτό δεν είναι εφικτό να καπνίζουμε ελάχιστα; Ο καπνός αφήνει υπολείμματα στο μέλι, και επειδή το μέλι απορροφά εύκολα μυρωδιές, το αποφεύγουμε ειδικά αν το μέλι είναι ασφράγιστο.

Ολοι οι επαγγελματίες μελισσοκόμοι χρησιμοποιούν ως καυστική ύλη για το καπνηστήρι τους αποξηραμένες πευκοβελόνες ή αλλιώς "πούσι" όπως λέγεται. Αυτό μαζεύεται το φθινόπωρο η την Άνοιξη μέσα στα πευκοδάση, στις άκρες των δρόμων κάτω απο πεύκα, και η μόνη προϋπόθεση είναι να μην έχει βρέξει και να είναι στεγνωμένα τα φύλλα. Τα συγκεκριμένα φύλα κάνουν τον πιο ελαφρύ καπνό, και σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, αφήνουν τα λιγότερα υπολλείματα στο μέλι.

Το μεγάλο μυστικό για να γίνετε πιο ελαφρύς και ωραίος καπνός είναι αφού ανάψουμε το καπνιστήρι στην κορυφή επάνω να βάλουμε ένα ξερό κουκουνάρι πεύκου, και λίγα χλωρά φύλλα απο πεύκο η κυπαρίσσι. Αυτά τα δύο πραγματάκια είναι το μεγαλύτερο μυστικό. Το κουκουνάρι λόγω της συμπυκνωμένης σύνθεσης του - σκληρό σαν ξύλο - κρατάει αναμένο το καπνηστήρι πολύ ώρα παραπάνω. Εγγυημένη μέθοδος για να καπνίσουμε περισσότερα μελίσσια. Τα χλωρά φύλα τα βάζουμε πάνω πάνω πριν κουμπώσουμε το καπνηστήρι, και κάνουν το εξής. Καθώς φυσάμε ο ζεστός καπνός καθώς περνά απο τα χλωρά φύλλα κρυώνει και γίνεται δροσερός για τις μέλισσες.

Εδώ θέλω να αναφέρω μερικά τραγικά λάθη που κάνουν οι μελισσοκόμοι. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Ήμουν μια μέρα στα μελίσσια, και καθώς προσπαθούσα να ανάψω το καπνηστήρι δυσκολεύομουν επειδή τα φύλα έχουν πάρει υγρασία. Μερικοί μελισσοκόμοι μπορεί να δοκιμάσουν να βάλουν κάποιο εύφλεκτο υλικό. Έτσι και εγώ θα σας πω το λάθος μου. Έβαλα στο καπνηστήρι λίγα φυτιλάκια με κερί - τα χρησιμοποιούμε σαν προσάναμα για το τζάκι, απο το κηροπλαστείο δίπλα στο σπίτι. Αυτό το έκανα τελείως απερίσκεπτα, μόνο και μόνο για να ανάψω γρήγορα τη φωτιά.

Μόλις άναψε η φωτιά ο καπνός ήταν έντονος, και μοσχοβολούσε κερί. Καμμένο κερί όμως! Μόλις μπήκε στα μελίσσια αυτός ο καπνός, δεν ξανα είδα τόσο μεγάλη επιθετική συμπεριφορά. Μιλάμε για κανονική επίθεση. Όπου έπεφτε αυτός ο καπνός ήταν σαν να έλεγες βαράτε στο ψαχνό. Αυτό το λάθος το λέω για να συνειδητοποιήσετε ότι το κάπνισμα παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στην ηρεμία των μελισσιών μας. Όταν ο καπνός έχει μυρωδιές απο συνθετικές ουσίες, είναι βαρύς τότε οι μέλισσες το αισθάνονται πολύ πιο έντονα απο εμάς και γι αυτό επιτίθονται. Φανταστείτε να σας έκλειναν μέσα σε ένα δωμάτιο και να σας φύσαγαν καπνό κάτω απο τη πόρτα, πως θα νιώθατε...

Κλείνοντας θέλω να σας απαντήσω και το τελευταίο σκέλος της σημερινής μας ανάρτησης. Ξεχάσαμε να απαντήσουμε στην ερώτηση "Πως ελέγχουμε τη βαρρόα με χρήση καπνού;". Όπως έχει αποδειχθεί με έρευνες όταν καπνίζουμε με καπνό σε συνδιασμό με διάτρητο - αεριζόμενο πάτο κάποια βαρρόα σε ένα μικρό ποσοστό πέφτουν. Αν όμως ο καπνός δημιουργείτε απο φυτά που περιέχουν αιθέρια έλλαια με ακαριοκτόνο δράση η πτώση είναι μεγαλύτερη. Φυτά που έχουν μεγάλη ακκαρεοκτόνο δράση και βρίσκονται παντού δίπλα μας είναι ο ευκάλυπος, η ακονιζιά, το δεντρολίβανο η λεβάντα. Ο ευκάλυπτος θεωρείτε ο καλύτερος, και αν συνδιαστεί μαζί με άλλα φυτά κάνει καλή δουλειά.

Βάζωντας ξερά και χλωρά φύλα απο ευκάλυπτο και άλλα φυτά καταπολεμάται ένα μικρό ποσοστό της βαρρόα, και γίνεται ένα μικρό ξελάφρωμα κάθε φορά. Δεν έχουμε λοιπόν κάτι να χάσουμε. Για να δούμε αν δουλεύει η μέθοδος μπορούμε να βάλουμε μια κόλλα χαρτί Α4 στον πάτο της κυψέλης και να δούμε πόσα βαρρόα θα πέσουν. Αυτά είχα να σας πω για σήμερα!  

 

πηγη Ορεινη μελισσα

Δηλητήριο Μελισσας

Δηλητήριο ή φάρμακο το τσίμπημα της μέλισσας; Τι είναι αυτό που κάνει τη διαφορά;

Του Λεόντιου Ιωάννου
Δασκάλου – Μελισσοκόμου

Προσωπική Μαρτυρία

Ονομάζομαι Χριστόφορος Παπα-Χριστοφόρου και είμαι μόνιμος κάτοικος του Πραστειού Κελλακίου της επαρχίας Λεμεσού. Είχα πάθει τενοντίτιδα στον δεξιό μου αντίχειρα. Πήγα σε φυσιοθεραπευτή κι έκανα φυσιοθεραπεία για δυο μήνες. Δεν είχα κανένα αποτέλεσμα. Μετά μου σύστησαν ένα βελονιστή. Έκανα κι εδώ για άλλους δυο μήνες θεραπεία με βελονισμό. Δεν είχα κανένα αποτέλεσμα. Τότες κάποιος συνάδελφος μελισσοκόμος μου είπε: “ Έχεις το φάρμακο έσω σου τζιαι ψάχνεις αλλού; 

Χρησιμοποίησε το κεντρί της μέλισσας”. Έτσι κι έκανα. Έβαζα μια μέλισσα να με κεντρίζει στο συγκεκριμένο σημείο μια φορά την εβδομάδα. Το έκανα δέκα φορές. Τώρα το χέρι μου είναι μια χαρά.Η προσωπική μαρτυρία του συνάδελφου Χριστοφόρου μου κέντρισε το ενδιαφέρον να μάθω περισσότερα για το δηλητήριο της μέλισσας. 

Έψαξα λοιπόν στο διαδίκτυο και βρήκα εξαιρετικές πληροφορίες, τις οποίες και αναφέρω πιο κάτω για ενημέρωση τόσο των μελισσοκόμων όσο και των καταναλωτών.Πρέπει όμως να τονίσω σε όλους τους συναδέλφους μελισσοκόμους και σε όλους τους άλλους που θα διαβάσουν αυτό το άρθρο, ότι δε συστήνουμε σε  κανένα να χρησιμοποιήσει από μόνος του το κεντρί της μέλισσας για να θεραπεύσει αρθρίτιδα ή τενοντίτιδα. Ο συνάδελφος Χριστόφορος το έκανε με δική του ευθύνη και είδε ευεργετικά αποτελέσματα. Μπορεί κάποιος άλλος να κάμει το ίδιο και να δει διαφορετικά αποτελέσματα. 

Γι αυτό συστήνουμε σε όλους, προτού χρησιμοποιήσουν το κεντρί της μέλισσας, για θεραπευτικούς σκοπούς, να συμβουλεύονται τον προσωπικό τους γιατρό. Προσοχή υπάρχουν 

αλλεργικά άτομα στο κεντρί των μελισσών και άλλων υμενοπτέρων. Πιο κάτω αναφέρουμε πολλές περιπτώσεις που το δηλητήριο της μέλισσας είχε ευεργετικά αποτελέσματα. Όλα αυτά έγιναν, όμως, από εξειδικευμένους γιατρούς σε εξειδικευμένα ιατρικά κέντρα.

Πράγματι το δηλητήριο της μέλισσας είναι ειδικό λόγω συστατικών που περιέχει στη σύνθεσή του. Περιέχει περίπου 18 βιολογικά ενεργές ενώσεις, μερικές από τις οποίες είναι σχεδόν αδύνατο να τις δημιουργήσουμε ή να τις συνθέσουμε με χημικές μεθόδους στο εργαστήριο. Σήμερα η πλειοψηφία αυτών των βιολογικά ενεργών ενώσεων μελετούνται σε βάθος και μέρα με τη μέρα ανακαλύπτονται όλες οι χρήσιμες και ωφέλιμες ιδιότητές τους. Το δηλητήριο της μέλισσας παράγεται από ειδικούς αδένες, τους ιογόνους αδένες των εργατριών και συγκεντρώνεται στην ιοδόχο κύστη που μπορεί να περιέχει μέχρι ο,3 – ο,4 χιλιοστά του γραμμαρίου. 

Από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα έχει χρησιμοποιηθεί το δηλητήριο διαφόρων ζώων σε μικρές δόσεις με μεγάλη επιτυχία για τη θεραπεία πολλών ασθενειών, τόσο από την ορθόδοξη όσο και από την εναλλακτική ιατρική. Όμως, η κορωνίδα της παγκόσμιας φαρμακευτικής βιομηχανίας παραμένει το δηλητήριο της μέλισσας .Το δηλητήριο της μέλισσας είναι ένα πολύπλοκο μείγμα χημικών ουσιών, που έχει φαρμακευτική δράση και επηρεάζει τη φυσιολογία ενός οργανισμού. Περιέχει ένζυμα, πρωτεΐνες, πεπτίδια, μεταλλικές ουσίες, οργανικά οξέα, φορμικό οξύ, αντιβιοτικές ουσίες και κυστίνη. Διεγείρει τους αδένες του φλοιό-επινεφριδίου και την παραγωγή κορτιζόνης .

Το δηλητήριο της μέλισσας ήταν γνωστό στους ανθρώπους και ως φάρμακο από τα πανάρχαια χρόνια. Η θεραπευτική του επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό αναφέρεται σε συγγράμματα του Ιπποκράτη (4ος αι. π.Χ. ) και του Πλίνιου (2ος αι. π.Χ.). Σήμερα γίνονται έρευνες σε όλο τον κόσμο, ώστε να διασωθούν και να καταγραφούν όλες αυτές οι αναφορές .Όπως βλέπετε η θεραπευτική ιδιότητα του δηλητηρίου της μέλισσας ήταν γνωστή από πολύ παλιά. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι γνώριζαν από τότε για τις θεραπευτικές ιδιότητές του. 

Από τότε μέχρι σήμερα έγιναν και γίνονται πολλές έρευνες για τη χημική σύστασή του, τη δράση του και τις ιδιότητές του. Όλα ξεκίνησαν από την παρατήρηση ότι οι μελισσοκόμοι δεν αντιμετώπιζαν επώδυνες ρευματοπάθειες και αρθρίτιδες. Σίγουρα το δηλητήριο της μέλισσας έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Σε πολλές περιπτώσεις είναι πιο αποτελεσματικό από τα αυθεντικά φάρμακα. «Όλα στη γη είναι δηλητήριο. Τίποτε δε στερείται και το δηλητήριο της μέλισσας . Μόνο η δόση μετατρέπει την ουσία σε δηλητήριο . Σοφά λόγια Επιστημόνων». Σε πολλές χώρες του εξωτερικού το δηλητήριο της μέλισσας χρησιμοποιείται από τις διάφορες βιομηχανίες φαρμάκων για την παραγωγή σκευασμάτων για θεραπεία της αρθρίτιδας, των ρευματικών παθήσεων, της κατά πλάκα σκλήρυνσης, τις νευρομυαλγίες , το γαστρικό έλκος, την αρτηριοσκλήρωση κ.α. Στην Ελλάδα και στην Κύπρο δεν έχει ακόμη αρχίσει η εκμετάλλευσή του. 

Τα διάφορα συστατικά του, όπως είναι τα πεπτίδια, έχουν δράση αντιφλεγμονώδη, αντιπυρετική, 

αντιμυκητιακή, αντιβακτηριακή. Ρυθμίζουν επίσης το επίπεδο της κορτιζόνης του σώματος με τη δράση τους στα επινεφρίδια. Αποδείχθηκε από Ρώσους επιστήμονες ότι το δηλητήριο της μέλισσας συμβάλλει στα τριχοειδή αγγεία και στη μικρή αρτηριακή πίεση αφού αυξάνει τη ροή του αίματος στα όργανα βελτιώνοντας έτσι σε μεγάλο βαθμό το μεταβολισμό του ανθρώπινου οργανισμού. Αυξάνει την ποσότητα της αιμογλοβίνης και των λευκών αιμοσφαιρίων και μειώνει το πάχος των 

θρόμβων στο αίμα και γίνεται έτσι πολύ χρήσιμο για εκείνους τους ανθρώπους που έχουν ευαισθησία στην θρομβοφλεβίτιδα. 

Το δηλητήριο μέλισσας συμβάλλει ακόμη στην μείωση της χοληστερόλης στο αίμα, παρέχει τονωτική επίδραση στους μυς της καρδίας και μειώνει την πίεση του αίματος. Βελτιώνει την γενική 

κατάσταση της υγείας των ασθενών, της όρεξης, του ύπνου και την αύξηση της ζωτικότητας. Ενισχύει και ανακουφίζει το σώμα από τους πόνους, γι’ αυτό χρησιμοποιείται για την θεραπεία ρευματοειδών παθήσεων καθώς και της αρθρίτιδας. Μια εταιρεία φαρμάκων από τη Νέα Ζηλανδία ισχυρίζεται ότι κατασκεύασε ένα παυσίπονο φάρμακο για τους πόνους της αρθρίτιδας. Το φάρμακο κατασκευάζεται από μέλι που παίρνουν οι μέλισσες από το δένδρο Μανούκα και από σκόνη δηλητηρίου της μέλισσας. 

Έχει κυκλοφορήσει και χρησιμοποιείται το φάρμακο αυτό, με το όνομα Nectar Ease, για θεραπεία της αρθρίτιδας, εδώ και 13 χρόνια. Οι υπεύθυνοι της εταιρείας ( Nelson

Honey and Marketing ) επιδιώκουν να εξασφαλίσουν άδεια εμπορίας και διάθεσης του προϊόντος αυτού και στην Ε.Ε. και υποστηρίζουν ότι η ανάμιξη σκόνης δηλητηρίου της μέλισσας με μέλι έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και παρά το γεγονός ότι περιέχει δηλητήριο της μέλισσας είναι απολύτως ασφαλές. 

Έχουν κυκλοφορήσει πάνω από 2000 συγγράμματα για το θέμα αυτό σε όλο τον κόσμο.Άριστη επίδραση και καλά αποτελέσματα έχουν παρατηρηθεί όταν χρησιμοποιήθηκε το δηλητήριο μελισσών για την θεραπεία της νευραλγίας και άλλων παθήσεων των νεύρων, καθώς και για οργανισμούς που πάσχουν από ψηλή αρτηριακή πίεση. Το δηλητήριο της μέλισσας σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα ως συμπληρωματική θεραπεία σε πολλές ασθένειες έφερε άριστα αποτελέσματα.

Η θεραπεία διαφόρων ασθενειών του ανθρώπου με τσιμπήματα της μέλισσας είναι πολύ γνωστός τρόπος από πολλούς λαούς του πλανήτη μας. Τα μειονεκτήματα της μεθόδου αυτής είναι ο πόνος και το στρες που προκαλούν στους ασθενείς στην αρχή των θεραπευτικών επισκέψεων. H χρήση του δηλητηρίου της μέλισσας για θεραπεία ασθενειών έχει δοκιμασθεί με επιτυχία από το Δόκτορα Mraz (μελισσοκόμος και ο ίδιος) στο Middlebury του Βερμόντ εδώ και 60 χρόνια και επιμένει ότι η χρήση του πρέπει να εφαρμοσθεί σε όλα τα νοσοκομεία σε περιπτώσεις που τα συμβατικά φάρμακα δε φέρουν πλέον κανένα αποτέλεσμα.

Μετά την χρήση του δηλητηρίου της μέλισσας στην παραδοσιακή θεραπεία ασθενειών, τώρα χρησιμοποιείται και σαν συμπλήρωμα υγιεινής διατροφής. Η Νέα Ζηλανδία πρώτη και η Αυστραλία δεύτερη στον κόσμο, είναι οι χώρες που κάνουν χρήση με μείγματα μελιού και δηλητηρίου μελισσών για διατροφικούς σκοπούς, πέρα από τις κρέμες και τις λοσιόν για το πρόσωπο και το δέρμα. Οι δόσεις των προϊόντων ρυθμίζονται ανάλογα με το άτομο . Τα προϊόντα του δηλητηρίου φέρνουν την ανακούφιση στους πόνους και επιταχύνουν την διαδικασία ίασης και αποκατάστασης .

Εργαστηριακές έρευνες που έγιναν από μια ομάδα ερευνητών στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας σε 

καρκινοπαθή άτομα έδειξαν , ότι η Μελιτίνη, μια ουσία που βρίσκεται στο δηλητήριο της μέλισσας, έδρασε θετικά στη θεραπεία του καρκίνου. Συγκεκριμένα η Μελιτίνη σκότωσε τα καρκινογόνα κύτταρα χωρίς να επηρεάσει τα υγιή κύτταρα. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν, ότι η Μελιτίνη ενεργεί άμεσα στην επιφάνεια των καρκινογόνων κυττάρων και τα σκοτώνει ενώ δεν καταστρέφει τα υγιή κύτταρα. 

Ευχόμαστε οι Αυστραλοί Επιστήμονες καθώς και άλλοι Επιστήμονες από όλον τον κόσμο να 

συνεχίσουν τις έρευνές τους και να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα της Μελιτίνης στην 

καταπολέμηση του καρκίνου που θα έχει και λιγότερες παρενέργειες.

Βιβλιογραφία

1. Βιολογική Μελισσοκομία Πέλλας 

2. Βιολογική Μελισσοκομία Πέλλας 

3. Melissokomia.com ( ηλεκτρονικό περιοδικό μελισσοκομίας)

4. Αρκαδικό μέλι (Το δηλητήριο της μέλισσας )

5. News.Trikki.gr (δηλητήριο της μέλισσας κατά της αρθρίτιδας )

6. Αναρτήθηκε από ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΠΕΛΛΑΣ-ORGANIC APICULTURE PELLAS στις 8:47 

π.μ.

7. Ετικέτες ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ

8. Το δηλητήριο της μέλισσας Κατερίνα Καρατάσου – thomasdidimos

 

πηγη μελισσοκοσμος

Ξεχειμωνιασμα Μικρων Μελισσιων

Ένα πολύ επίκαιρο θέμα που έχουν στο μυαλό τους όλοι οι μελισσοκόμοι. Όπως θα γνωρίζετε ο χειμώνας είναι μια δύσκολη περίοδος όπου τα μελισσάκια μας πέφτουν σε μια είδους ημιχειμέρια νάρκη, οι γέννες σταματούν, και όπως είναι φυσικό υπάρχουν και απώλειες. Δυστυχώς το χειμώνα ολοι οι μελισσοκόμοι έχουν απώλειες οι οποίες θεωρούνται φυσιολογικές αν δεν ξεπερνούν το 5-10% του συνολικού αριθμού μελισσιών.

Δηλαδή είναι απολύτως φυσικό να χαθούν κάποια μελίσσια το χειμώνα, άλλα επειδή έχασαν την βασίλισσα, άλλα επειδή τα πρόσβαλε κάποια ασθένεια, βαρρόα η φυτοφάρμακο. και άλλα επειδή ξέμειναν από τροφή ή ήταν πολύ μικρά.

Είναι γεγονός πως τα μικρά μελίσσια και οι παραφυάδες έχουν ένα μεγαλύτερο ποσοστό να μην βγάλουν το χειμώνα κυρίως λόγω του μικρού πλυθησμού τους. Παραδείγματος χάρην αν μια παραφυάδα μείνει για το χειμώνα με 2-3 πλαίσια πλυθησμό, και στη τοποθεσία του μελισσοκομείου επικρατούν χαμηλές θερμοκρασίες (Βόρεια Ελλάδα) τότε ο θάνατος είναι σχεδόν σίγουρος.

Τι γίνεται όμως αν τα μελίσσια μας βρίσκονται στη Νότια Ελλάδα και οι θερμοκρασίες δεν είναι τόσο χαμηλές; Μπορούν άραγε να επιβιώσουν παραφυάδες των 3 πλαισίων; Βέβαιως και μπορούν, αφού ακολουθήσουμε κάποιους συγκεκριμένους χειρισμούς.

Ξεχειμώνιασμα για μικρά μελίσσια

Αρχικά για να επιβιώσει ένα μικρό μελίσσι πρέπει ο χώρος να είναι κατά κάποιο τρόπο σουλουπωμένος και με μόνωση. Για τις ξύλινες κυψέλες λοιπόν πρέπει να έχουμε οπωσδήποτε κηρόπανο (και τροφή) πάνω από τα πλαίσια, και ένα κομμάτι φελιζόλ στο τέλος των πλαισίων. Εννοείτε πως αφήνουμε τόσα πλαίσια όσα πατάει ο πλυθησμός. Να είναι σφιχτά τα μελίσσια που λέμε. Δείτε ένα τέτοιο πλαίσιο με φελιζόλ. Μπορούμε εύκολα να το φτιάξουμε μόνοι μας.

Επίσης μπορούμε πάνω από το καπάκι να προσθέσουμε και επιπλέον μόνωση...

Επίσης μια πολύ έξυπνη λύση είναι να διατηρούμε τα μικρά μελίσσια μέσα σε τριπλοκυψελίδια. Εκεί ο χώρος είναι μετρημένος και η θερμότητα απο το ένα σμήνος περνάει στο άλλο απο τα τοιχώματα, ιδανικό λοιπόν για το ξεχειμώνιασμα των μικρών μελισσιών. Το τριπλοκυψελίδιο μπορεί επίσης να λειτουργήσει και ως τράπεζα βασιλισσών κατά τη διάρκεια του χειμώνα και νωρίς την Άνοιξη!

 Αν έχουμε στη διαθεσή μας πλαστικές κυψέλες, τότε τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα. Οι πλαστικές λόγω της εσωτερικής τους μόνωσης έχουν μεγαλύτερη επιτυχία στο ξεχειμώνιασμα, και ειδικά για τα μικρά αδύναμα μελίσσια που έχουν μικρούς πλυθησμούς.
 Το πλαίσιο με το φελιζόλ μπορούμε επίσης να το βάλουμε και στις πλαστικές όμως την βγάζουν άνετα και χωρίς αυτό.

Εδώ θα ήθελα να σας αναφέρω κάτι. Πέρσι ξεχειμώνιασα αρκετά μικρά μελίσσια 2-3 πλαισίων στο Αγρίνιο. Μέχρι τον Ιανουάριο είχαν φτάσει 1-2 πλαίσια πλυθησμό, άλλα μόλις άρχισε να φτιάχνει ο καιρός  πήραν γρήγορα τα πάνω τους και η ανάπτυξη ήταν ραγδαία.

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι ακόμη και αν έχουμε μικρά μελισσάκια μπορούμε να μην τα συνενώσουμε, και με αυτό τον τρόπο να δώσουμε μια ευκαιρία στις βασίλισσες να δείξουν την αξία τους την Ερχόμενη Άνοιξη. Φυσικά μελίσσια που υπερβαίνουν τα 5 πλαίσια πληθυσμό δεν έχουν καμία ανάγκη το χειμώνα. Μόνο να ελέγχουμε για τροφές και να είναι σφιχτά! 

Συνεπώς αν έχουμε μελίσσια που για διάφορους λόγους οι βασίλισσες δεν πήραν μπρός και τα μελίσσια παραμένουν μικρά καθ όλη τη διάρκεια του έτους, τότε τις σκοτώνουμε και συνενώνουμε με άλλα μελίσσια. Επίσης μπορούμε να τινάξουμε τον πλυθησμό αυτών, και αυτός να μοιραστεί σε όλα τα μελίσσια μας. (Για συνενώσεις μελισσιών μπορείτε να διαβάσετε

ΠΗΓΗ      ΟΡΕΙΝΗ ΜΕΛΙΣΣΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΩΝ

Από το κλουβάκι στην κυψέλη!!!

Δεν είναι λίγες οι φορές που πρέπει να δώσουμε εμείς οι μελισσοκόμοι βασίλισσα σε κάποια κυψέλη. 

Αυτό μπορεί να συμβεί, είτε γιατί εμείς επιλέξαμε να κόψουμε παραφυάδες και να θέλουμε να δώσουμε έτοιμες  βασίλισσες σε αυτές, είτε γιατί δεν θέλουμε να περιμένουμε αν έχουμε ορφανά μελίσσια να βγάλουν μόνα τους βασίλισσες.

Γιατί αν ένα μελίσσι μπει σε διαδικασία αντικατάστασης τότε για 30 με 40 ημέρες θα μείνει δίχως γόνο, κι έτσι θα πάει πολύ πίσω. 

Και υπάρχει κι ο κίνδυνος πάντα η νέα βασίλισσα να χαθεί κατά το γαμήλιο ταξίδι της και να χάσουμε εντελώς το μελίσσι.

Έτσι αρκετοί μελισσοκόμοι επιλέγουν να αγοράζουν βασίλισσες, ή να έχουν τράπεζα βασιλισσών στο μελισσοκομείο τους και να δίνουν βασίλισσες στα ορφανά.

Εγώ φέρνω μερικές βασίλισσες στο μελισσοκομείο μου τακτικά, για να ανανεώνεται με νέο αίμα και να περιορίζεται το φαινόμενο της αιμομιξίας. 

Θα πρέπει να γνωρίζετε ειδικά οι νέοι, ότι όπως σε όλα τα επαγγέλματα έτσι και σε αυτό του Βασιλοτρόφου υπάρχουν οι καλοί και οι καλύτεροι Βασιλοτρόφοι.

Θα πρέπει να προτιμάτε τους καλύτερους λοιπόν.

Καλός πρέπει να θεωρείται ο Βασιλοτρόφος που σε εξυπηρετεί άμεσα, άσχετα με τον αριθμό βασιλισσών που θα παραγγείλεις, και που θα σου δώσει όσο το δυνατόν καλύτερες βασίλισσες γίνεται.

Οι βασίλισσες αυτές πρέπει να είναι γονιμοποιημένες, υγιής, να γεννάνε ομοιόμορφα, και να είναι επιλεγμένες από μελίσσια πολύ παραγωγικά αν γίνεται.

Το τελευταίο κρατήστετο και σαν γενική συμβουλή, καθώς με τον καιρό θα διαπιστώσετε ότι αν κόβετε παραφυάδες από καλά και παραγωγικά μελίσσια αυτά θα σας δίνουν καλύτερες ποσότητες, από μια παραφυάδα πχ που κόψαμε από ένα μέτριο σε παραγωγικότητα μελίσσι.

Φυσικά είναι οδυνηρό να αγοράζεις κάποια βασίλισσα που είναι άρρωστη, που είναι αγονιμοποίητη, ή που γεννάει άσχημα με μεγάλα κενά και δεν μπορεί να σου αναπτύξει το μελίσσι, αλλά συμβαίνουν και αυτά να είστε σίγουροι.

Το μέγεθος των βασιλισσών που αγοράζετε πρέπει να είναι μεγάλο, και οι βασίλισσες φανταχτερές.

Αυτά τα λέω γιατί όταν πληρώνουμε τον οβολό μας, πρέπει να απαιτούμε το καλύτερο, είναι ας πούμε σαν να παραγγείλουμε μια ανθοδέσμη, και να μας στείλουν μια μαραμένη, αντί μιας όμορφης και φανταχτερής.

Η ράτσα των βασιλισσών που θα αγοράσετε δεν πρέπει να σας απασχολεί.

Και δεν πρέπει να σας απασχολεί γιατί με τόσες διαφορετικές φυλές που υπάρχουν στην Ελλάδα, αμφιβάλω αν υπάρχει σήμερα καθαρόαιμη φυλή στην χώρα μας.

Οι βασίλισσες που παραγγέλνετε πρέπει να έχουν μέσα στο κλουβάκι και αρκετό αριθμό εργατριών.

Είναι λάθος να αγοράζουμε βασίλισσες με μόλις 2-3 εργάτριες μες το κλουβάκι, γιατί η μέλισσα είναι ένα πλάσμα που ζει σε αποικίες πολλών ατόμων.

Γι αυτό είναι πιθανό αν δεν υπάρχουν αρκετές εργάτριες οι βασίλισσες να στρεσαριστούν και να ψοφήσουν.

Επιπλέον στο κλουβάκι πρέπει να υπάρχει ζυμάρι, είτε όταν σας έρχονται ταχυδρομικά, είτε όταν τις παραλαμβάνετε μόνοι σας, τόσο για να τρέφονται οι μέλισσες και οι βασίλισσες, όσο και για να μην νιώθουν ότι υπάρχει περίπτωση να πεθάνουν χωρίς τροφή μέσα στο κλουβί.

Αν απορείτε γιατί το λέω αυτό θα σας απαντήσω, ότι υπάρχουν βασιλοτρόφοι που πουλάνε βασίλισσες χωρίς ζυμάρι στο κλουβάκι.

Σε αυτή την περίπτωση να ξέρετε ότι υπάρχουν οι πρώτες απώλειες σε εργάτριες αλλά και βασίλισσες μέσα σε ελάχιστες ώρες.

Το ζυμάρι που χρησιμοποιεί ο σωστός βασιλοτρόφος παίζει μεγάλο ρόλο.

Το μαλακό ζυμάρι δεν μας απασχολεί και τόσο, το ζυμάρι που πετρώνει όμως μπορεί να γίνει η αιτία να μην μπορέσει ποτέ η βασίλισσα να βγει από το κλουβί και να την χάσουμε.

Αν αγοράσετε από λάθος ή από επιλογή αγονιμοποίητη βασίλισσα πρέπει να ξέρετε ότι αυτή σε πολλές περιπτώσεις δεν θα γονιμοποιηθεί ποτέ.

Αυτό συμβαίνει γιατί οι βασίλισσες έχουν περιθώριο συγκεκριμένο αριθμό ημερών για να γονιμοποιηθούν, και αν υπερβούν το χρόνο αυτό τότε η βασίλισσα δεν βγαίνει καθόλου για γονιμοποίηση.

Σκεφτείτε λοιπόν ότι ο χρόνος από την στιγμή που θα την αγοράσετε, μέχρι την στιγμή που θα βγει από το κλουβί, που θα προσαρμοστεί στην κυψέλη κτλ μπορεί να είναι περισσότερος από όσον χρειάζεται για να μπορέσει να βγει για ζευγάρωμα.

Άλλα πράγματα που θα μάθετε με τον χρόνο να προσέχετε είναι ο τύπος του κλουβιού.

Υπάρχουν κακοσχεδιασμένα κλουβάκια που στα κενά τους χωράνε να βάλουν τα κεφάλια τους οι βασίλισσες και πνίγονται…

Πως όμως πρέπει να γίνεται η εισαγωγή βασίλισσας στην κυψέλη;

Πάμε να το μάθουμε…

Προσωπικά παραγγέλνω τηλεφωνικά βασίλισσες, και σπάνια πηγαίνω μόνος μου να τις πάρω.

Οι βασίλισσες έρχονται συνήθως με κουριελ σε κουτάκια μέσα σε 24 ώρες από την στιγμή που τις παραγγέλνουμε.

Καλό είναι να αποφεύγουμε να πέφτουμε σε Σαββατοκύριακο που δεν δουλεύουν τα κουριελ και οι βασίλισσες θα παραμείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε κάποιο γραφείο.

Το κόστος των βασιλισσών κυμαίνεται στους βασιλοτρόφους από 12 ευρώ φέτος το 2012 έως 15 ή και πολύ παραπάνω.

Οι ακριβές βασίλισσες δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και καλές, ή και το αντίστροφο.

Όταν έρθουν οι βασίλισσες θα πληρώσετε στο γραφείο των κουριελ το κόστος των βασιλισσών συν 18 Ευρώ για τα κουριελ άσχετα αν παραγγείλετε 1 ή 100 βασίλισσες, θα πληρώσετε δηλαδή 18 ευρώ όσες και αν παραγγειλετε για έξοδα μεταφοράς.

Δυστυχώς τρόπος να ελέγξετε τις βασίλισσες έστω κι αν είναι ζωντανές πριν τις παραλάβετε δεν υπάρχει.

Όμως σε γενικές γραμμές οι βασίλισσες φτάνουν ζωντανές σε όλη την Ελλάδα, και οι περισσότεροι βασιλοτρόφοι έχουν την δυνατότητα να τις στείλουν σε όλη την Ελλάδα.

Όταν παραλάβουμε τις βασίλισσες πρέπει να πάμε άμεσα να τις δώσουμε στα μελίσσια μας, καθώς ο χρόνος που περνάει είναι κρίσιμος, τόσο γιατί τα μελίσσια μας μπορεί να γίνουν αρρενοτόκα και να τις κόψουν όσο και γιατί ταλαιπωρούνται οι βασίλισσες εκτός κυψέλης.

Αυτές τις βασίλισσες των φωτογραφιών τις αγόρασα στις 10 Απριλίου και τις έδωσα σε μελισσια ορφανά, και σε μερικές παραφυάδες που έκοψα από δυνατά μελίσσια.

Επειδή αρχές Απριλίου είναι ακόμα αρκετά νωρίς, και επειδή οι βασίλισσες αυτές είναι ήδη γονιμοποιημένες και θα αρχίσουν άμεσα να γεννάνε, τόσο τα ορφανά μελίσσια, όσο και οι παραφυάδες, θα προλάβουν να γίνουν μεγάλα και παραγωγικά μελίσσια μέσα το πολύ σε δυο μήνες.

Παίρνουμε λοιπόν τις βασίλισσες μας και πάμε στο μελισσοκομείο μας.

Ανοίγουμε το καπάκι τις κυψέλης που θέλουμε να δώσουμε την βασίλισσα και τοποθετούμε το κλουβάκι πάνω στα πλαίσια ακριβώς πάνω από το κεντρικό σημείο που είναι συγκεντρωμένος ο κυρίως όγκος του μελισσιού.

Το κλουβάκι όμως το βάζουμε πάνω από τα πλαίσια χωρίς να σπάσουμε τα πορτάκια του κλουβιού.

Αφήνουμε το κλουβάκι εκεί για 24 με 30 ώρες και μετά ανοίγουμε και μόνο τότε σπάζουμε το πορτάκι.

Αυτό το κάνουμε γιατί μερικές φορές οι μέλισσες τρώνε πολύ γρήγορα το ζυμάρι, πριν η μυρωδιά της βασίλισσας πλημυρίσει την κυψέλη και γίνει αποδεκτή από τις μέλισσες.

Όταν βάλουμε το κλουβάκι στην κυψέλη θα δείτε ότι οι μέλισσες μαζεύονται γύρω από το κλουβί, αυτό το κάνουν γιατί αντιλαμβάνονται την παρουσία της ξένης βασίλισσας και θέλουν να την σκοτώσουν.

Τότε οι μέλισσες του ορφανού μελισσιού προσπαθούν μπουν στο κλουβί για να μπορέσουν να περάσουν μέσα και να σκοτώσουν την βασίλισσα, όμως εμείς έχουμε κλειστά τα πορτάκια τις πρώτες 24-30 ώρες και δεν μπορούν να μπουν, και σε αυτό το διάστημα η μυρωδιά της βασίλισσας έχει πάει σε όλη την κυψέλη.

Την άλλη μέρα λοιπόν ανοίγουμε ξανά την κυψέλη, σπάμε τα πορτάκια και τοποθετούμε ξανά τα κλουβάκια στην ίδια θέση και έτσι περνάνε ακόμα κάποιες ώρες που θέλουν για να φάνε το ζυμάρι, οπότε όταν στο τέλος τρώνε το ζυμάρι έχουν ξεχάσει ότι η βασίλισσα αυτή δεν είναι δική τους αφού το άρωμα της βασίλισσας έχει καλύψει όλον τον πληθυσμό.

Έτσι η βασίλισσα βγαίνει ανενόχλητη και αρχίζει να γεννάει σχεδόν αμέσως, εμείς όμως πρέπει να ανοίξουμε το μελίσσι μετά από 5 ημέρες για να ελέγξουμε για γέννα

Ανοίγουμε μετά από 5 ημέρες, γιατί τις πρώτες ημέρες οι μέλισσες είναι ιδιαίτερα καχύποπτες με την νέα άγνωστη βασίλισσα που μερικές φορές κυνηγούν πάνω στα πλαίσια.

Έτσι κάθε λάθος κίνηση μας που μπορεί να εκνευρίσει το σμήνος την αποφεύγουμε, και τις αφήνουμε ήσυχες για 5 ημέρες όπως είπα.

Συνήθως οι βασίλισσες από την στιγμή που θα βγουν από το κλουβί, κάνουν 2 – 3 μέρες να γεννήσουν.

Τέλος να πω ότι αν κόψετε μια παραφυάδα και θέλετε να δώσετε νέα βασίλισσα, τότε αυτή πρέπει να την κόψετε τουλάχιστον 2-3 ημέρες πριν δώσετε βασίλισσα, και να χαλάσετε τα όποια βασιλοκελιά έχει φτιάξει πριν τοποθετήσετε το κλουβάκι μέσα.

Αυτό το κάνουμε γι ατί πρέπει το μελίσσι να νιώσει την ορφάνια για να αποδεχτεί όσο πιο εύκολα γίνεται την νέα βασίλισσα.

 

ΠΗΓΗ  ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΣΜΟΣ